1Λέγεται πως η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα είναι ορφανή. Έχω καταλάβει όμως, επίσης, ότι η νίκη παράγει πολλούς χρεώστες, ενώ η ήττα πολλούς πιστωτές. Συνήθως οι τελευταίοι (παίκτες, φίλαθλοι και αντιπολιτευόμενοι παράγοντες) εμφανίζονται μετά το στραπάτσο και απαιτούν κεφαλές επί πίνακι, κραδαίνοντας ακάλυπτες επιταγές και κουρέλια προσδοκιών. Πού είναι το πρωτάθλημα που τάξατε; Γιατί πατώσαμε; Ποιος φταίει που η ομάδα έχασε πάλι την ευκαιρία; Οπότε οι υπαίτιοι, ή φερόμενοι ως υπαίτιοι, αναζητούν τρόπους να σώσουν τουλάχιστον την κεφαλή τους...
2Η διαδικασία αυτή, όπως την έχουμε ζήσει πολλές φορές ως τώρα, αποκαλείται συζήτηση για τα αίτια της αποτυχίας.Η σχέση της με δικαστήριο, στο οποίο υπάρχουν κατηγορούμενοι, συνήγοροι και εισαγγελείς, είναι μόνο φαινομενική, διότι στην περίπτωση που εξετάζουμε οι εμπλεκόμενοι είναι και κατηγορούμενοι (για άλλους) και εισαγγελείς (για άλλους «άλλους») και συνήγοροι (για τον εαυτό τους και τους δικούς τους). Στις συνθήκες αυτές κάποιος την πληρώνει πάντα (ο βασικός μέτοχος, ο προπονητής, η διοίκηση, ο Χπαίκτης), αλλά πρωτάθλημα έχουμε να πάρουμε πολλά χρόνια.
3 Επαναλαμβανόμενη στο χρόνο, η διαδικασία έχει οδηγήσει σε εμπεδωμένες μεθόδους άμυνας και επίθεσης, στις οποίες οι παλιοί είναι ξεσκολισμένοι και οι νέοι μαθαίνουν γρήγορα. Πρώτον, οι κατηγορούμενοι εξαφανίζουν τη λέξη ήττα. Τη μετατρέπουν σε όχι θετικό αποτέλεσμα ή σε κάτι παρόμοιο. Δεύτερο, επικαλούνται τις δύσκολες συνθήκες του πρωταθλήματος, που δεν τις είχαν προφανώς υπόψη όταν υπέγραφαν τις επιταγές και διαφήμιζαν μεταγραφές παικταράδων (Αγγέλων της Εστίας και Μεγαλέξανδρων της Επίθεσης). Τρίτο, προσθέτουν τις λυσσώδεις επιθέσεις που δέχτηκαν από τις δυνάμεις του κατεστημένου. Και τέταρτο δείχνουν όσους δεν πάλεψαν αρκετά για το στόχο, γιατί προσδοκούν κάποια μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα.
4 Η τελική κατάληξη είναι να μη βγαίνει άκρη ούτε για τις αιτίες ούτε για τους αιτίους. Όλοι να μένουν με το δίκιο τους, το πρωτάθλημα να πηγαίνει στους δυο μεγάλους κι εμείς να μπουκωνόμαστε οπαδικό πάθος . Αφού όμως δεν βάζουμε μυαλό, μήπως τελικά οι εμπειρίες μας είναι χρήσιμες σε κάποιους άλλους;
3 Επαναλαμβανόμενη στο χρόνο, η διαδικασία έχει οδηγήσει σε εμπεδωμένες μεθόδους άμυνας και επίθεσης, στις οποίες οι παλιοί είναι ξεσκολισμένοι και οι νέοι μαθαίνουν γρήγορα. Πρώτον, οι κατηγορούμενοι εξαφανίζουν τη λέξη ήττα. Τη μετατρέπουν σε όχι θετικό αποτέλεσμα ή σε κάτι παρόμοιο. Δεύτερο, επικαλούνται τις δύσκολες συνθήκες του πρωταθλήματος, που δεν τις είχαν προφανώς υπόψη όταν υπέγραφαν τις επιταγές και διαφήμιζαν μεταγραφές παικταράδων (Αγγέλων της Εστίας και Μεγαλέξανδρων της Επίθεσης). Τρίτο, προσθέτουν τις λυσσώδεις επιθέσεις που δέχτηκαν από τις δυνάμεις του κατεστημένου. Και τέταρτο δείχνουν όσους δεν πάλεψαν αρκετά για το στόχο, γιατί προσδοκούν κάποια μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα.
4 Η τελική κατάληξη είναι να μη βγαίνει άκρη ούτε για τις αιτίες ούτε για τους αιτίους. Όλοι να μένουν με το δίκιο τους, το πρωτάθλημα να πηγαίνει στους δυο μεγάλους κι εμείς να μπουκωνόμαστε οπαδικό πάθος . Αφού όμως δεν βάζουμε μυαλό, μήπως τελικά οι εμπειρίες μας είναι χρήσιμες σε κάποιους άλλους;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου