Μια απάντηση σ' ένα σχόλιο του Αντιδήμαρχου κ. Χριστοδούλου

Αξιότιμε κύριε αντιδήμαρχε . Σ’ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου και τις συμβουλές σου. Για τις οποίες όπως αντιλαμβάνεσαι έχω ουσιώδεις ενστάσεις.
Στα ζητήματα που θέτεις τώρα:
Ως προς το ζήτημα που θέτεις ,για το αν έχω δηλαδή την δυνατότητα να καταπιάνομαι με σοβαρά πράγματα υπό καθεστώς ανωνυμίας.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι το Διαδίκτυο, κυρίως μέσω των blogs, αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο και πιο δημοκρατικό χώρο έκφρασης και επικοινωνίας. Καθένας έχει τη δυνατότητα, επώνυμα ή -και κυρίως- ανώνυμα, να εκφραστεί, να επικοινωνήσει, να ενημερωθεί από πλήθος πηγών, να ασκήσει κριτική και έλεγχο σε παράγοντες της πολιτικής, οικονομικής, θρησκευτικής, επιστημονικής, εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Συχνά τα blogs δημοσιοποιούν θέσεις ή ενέργειες πολιτικών, οικονομικών ή παραγόντων των μέσων μαζικής ενημέρωσης στους πολίτες, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα έμεναν κρυφές ή θα αργούσαν να αποκαλυφτούν. Τα blogs μέσω της ανωνυμίας τους παρέχουν δυνατότητα έκφρασης και άσκησης κριτικής σε άτομα που δε θα είχαν παρόμοια δυνατότητα. Μια προσεκτική περιήγηση στον Κυβερνοχώρο μπορεί να οδηγήσει σε μικρούς θησαυρούς, αφού η ποιότητα των αναρτήσεων κάποτε ξεπερνάει εκείνη άρθρων ή αναλύσεων που δημοσιεύονται στα παραδοσιακά media.
Πολλές φορές η δημόσια συζήτηση καθηλώνεται σε πόλεμο θέσεων, επειδή παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο το ποιος υποστηρίζει κάτι, παρά το τι ακριβώς υποστηρίζει. Η ανωνυμία είναι πολύ συχνά απελευθερωτική και σώζει πολύτιμες απόψεις .
Η καταπίεση μιας άποψης είναι επιζήμια, ανεξάρτητα από το αν η γνώμη είναι λάθος ή σωστή. Αν είναι σωστή, στερούμε από το κοινό μια αλήθεια. Αν είναι λάθος, αφαιρούμε από την κοινωνία τη δυνατότητα της βαθύτερης κατανόησης, που αποκαλύπτεται μόνο από την ανοιχτή αντιπαράθεση αλήθειας και ψεύδους. Αν, τέλος, είναι μόνο εν μέρει σωστή, τότε για να βρούμε το σύνολο της αλήθειας ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ η δημοσίευση όλων των διαφορετικών απόψεων – δεν πρέπει να λείπει κανένα κομμάτι από το παζλ. Η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι μόνο αυτονόητο ατομικό δικαίωμα του πολίτη, είναι και συλλογική αξίωση μιας δημοκρατικής κοινωνίας για να παραμείνει πολύβουη, ζωντανή και ευαίσθητη. Η συκοφαντία, η τερατολογία και ο online τραμπουκισμός δεν μπορούν να γίνουν αιτία για πάγωμα της κυκλοφορίας ιδεών και πληροφορίας.
Σου υπενθυμίζω το πλαίσιο θέσεων και αρχών του blogging στην Ελλάδα .
1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.
Σε ότι αφορά την κριτική σου αναφορικά με τις θέσεις που διατύπωσα για τον δήμο που υπηρετείς :
- Δεν είναι κακό να είσαι καλός στην έκθεση. Κακό είναι να μένεις έκθετος και άφωνος αποδεχόμενος επιλογές άλλων θέλοντας και μη.
-Είναι καλύτερο να κάνουμε διάλογο (έστω και γενικότερα ζητήματα που αφορούν την ΤΑ ) παρά να ξεκατινιαζόμαστε με ειρωνείες και βρισιές. Κοντολογίς είναι καλύτερος αυτός ο διάλογος (με τις ελλείψεις του και τις αδυναμίες του) παρά ο «διάλογος» όπως διεξάγεται ή μάλλον δεν διεξάγεται και με δική σου ευθύνη στα συλλογικά όργανα του δήμου.
- Κανένα δεν απασχολεί αν κουράζεσαι και αν δυσκολεύεσαι στην άσκηση των καθηκόντων σου. Οι πολίτες σε τίμησαν με την ψήφο τους, η δήμαρχος σε όρισε αντιδήμαρχο έχεις θεσμική υποχρέωση να λειτουργήσεις και να δουλέψεις για το κοινό καλό. Και μάλιστα όχι αμισθί όπως συνέβαινε στο παρελθόν με αιρετούς παλιότερων χρόνων.
- Δεν είναι κακό ακόμη να έχει , όπως λες το κείμενο μου εξαιρετικά αποτελέσματα σε αριστερίζουσες φοιτήτριες. Η αριστερά και άποψη και ευαισθησία έχει για την τοπική Αυτοδιοίκηση. Προς τι λοιπόν αυτή η απαξία;
- Για τους υπαλλήλους που λουφάρουν , άστο καλύτερα…….
Με όλο το σεβασμό η λαϊκή παροιμία «Ας μ’ αγαπούν οι Επίσκοποι κι ας με μισούν οι διάκοι» δεν αποτελεί την καλύτερη προϋπόθεση όταν πολιτεύεται κανείς.
Σου θυμίζω τέλος τη φράση του Γ. Καραϊσκάκη: "Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις..."
Αυτό πρέπει να αποτελεί αρχή για όσους κάποια στιγμή της ζωής τους νέμονται εξουσία.
Επειδή τέλος με παροτρύνεις να συνεχίσω τις χιουμοριστικές παρεμβάσεις ελπίζω να δεις με συμπάθεια την φωτογραφία που σου αφιερώνω…