ΠΟΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Θέλω να ευχαριστήσω τον δημοτικό σύμβουλο κ. Δ. Χύτα ( πρώην πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου) για το σχόλιό του και τα καλά του λόγια. Συμφωνώ ως ένα βαθμό με τις διαπιστώσεις του που υποκρύπτουν μια αίσθηση απογοήτευσης για την υπάρχουσα κατάσταση (ας την περιορίσουμε σε τοπικό επίπεδο).
Αλλά εδώ προφανώς εδώ υπάρχει διάσταση λόγων και έργων. Γιατί στο σχόλιο του εκτιμά ότι η ανατροπή του συγκεκριμένου συστήματος αποτελεί μονόδρομο. Όμως ο ίδιος αποτελεί και ως αυτοδιοικητικός και ως τοπικός πολιτικός παράγοντας μέρος αυτού του συστήματος. Στο Δήμο ειδικότερα είναι από τα σημαίνοντα στελέχη από τη λεγόμενη ηγετική ομάδα. Συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων. Στρέφεται ενάντια σε μια πραγματικότητα που διαμορφώνει και ο ίδιος. Ή επιεικώς στην πράξη δεν κάνει τίποτα για να την αλλάξει .Και έχει ευθύνη και ο ίδιος γιατί επέτρεψε την διολίσθηση της αυτοδιοικητικής του παρουσίας σε προσωπική βεντέτα.
Βεντέτα με το Ν. Βλαδίκα ,βεντέτα με τον Δ. Παπλιάκα ,βεντέτα με τον Π. Αραμπατζή κλπ. Αποτελεί μέρος ενός συνεχούς και ανατροφοδοτούμενου σκηνικού έντασης και διχασμού σε τοπικό επίπεδο. Με πρωταγωνιστές τα ίδια πρόσωπα.. Δικαστήρια για ψύλλου πήδημα ,δημόσιες υβριστικές συμπεριφορές, υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί ,κούραση...
Η ταύτιση όμως των δημόσιων πολιτικών παθών με παρασιτικές διαμάχες και προσωπικές βεντέτες στο εσωτερικό του μικρόκοσμου της τοπικής εξουσίας ευνοεί τη συνάντηση της λαϊκής δυσφορίας με την παθητικότητα. Η υπαρκτή δυσφορία δεν μετατρέπεται σε πρώτη ύλη μιας διαφορετικής συλλογικής συνείδησης αλλά σε έναν παραλυτικό μηχανισμό αγανάκτησης μεμονωμένων ανθρώπων. Μια επικαιρότητα που αναλώνει πρόσωπα, υπολήψεις, ονόματα τείνει να «καταναλώσει» με μολυσματική ταχύτητα και τις όποιες σοβαρές διαθέσεις για αντίσταση στους κανόνες του παιχνιδιού. Και από την άλλη, η συνεχής παρουσία του σκανδάλου δίνει την εντύπωση στους πολίτες ότι "η ελληνική κακοδαιμονία" είναι μια αιώνια και ακλόνητη πραγματικότητα, μια ακαταμάχητη μοίρα. Αυτή ακριβώς η εντύπωση ευνοεί την κοινωνική αδράνεια και συγχρόνως την εθελούσια "αναχώρηση" των ατόμων από αυτό που φαντάζει στα μάτια τους ως «τρελοκομείο».
Μόνο η αποκατάσταση του νοήματος της αυθεντικής δημόσιας σύγκρουσης γύρω από τα μεγάλα προβλήματα μπορεί να σπάσει το κέλυφος της δημοτικής πολιτικής κατατονίας. Για να συμβεί αυτό, ωστόσο, χρειάζεται ενεργοποίηση νέων συμβολικών αναφορών, ικανών να εμπνεύσουν, με θετικό τρόπο, τη συλλογική κινητοποίηση. Όλο το ηθικοπολιτικό μας πρόβλημα νομίζω ότι περικλείεται σε αυτό το δύσκολο στοίχημα».
Ας σκεφτούμε λίγο. Το πρόβλημα δεν είναι η Μήκα, Ο Βλαδίκας ή κάποιος άλλος. Το ερώτημα που θέτω είναι:
Ποια κοινωνία και ποια αυτοδιοίκηση διαμορφώνεται μέσα στις σημερινές συνθήκες, κοινωνικής δυσφορίας και ατομικής αδιαφορίας, πολιτισμικής στασιμότητας και διασπάθισης των συλλογικών αγαθών της ζωής μας;
Στο δήμο Νιγρίτας ,ποιες πολιτικές προγραμματικές προτάσεις, ποιες θεσμικές διαρθρωτικές αλλαγές, ποιες δυνάμεις, θέλουν και μπορούν να αντιμετωπίσουν δημιουργικά τον πολιτικό μαρασμό, τη θεσμική ανυποληψία, την κοινωνική αναστάτωση, που διαβρώνουν σταθερά την ατομική και συλλογική συνείδηση των πολιτών;
Όλοι είναι έντονα υποψιασμένοι για το «τι τρέχει», αλλά εντελώς αμήχανοι για το «τι θα γίνει». Η κρίση περιφέρεται ανέλεγκτη και διαλυτική και κανείς δεν αναλαμβάνει την ελάχιστη ευθύνη για τίποτε. Καμιά δημοτική αρχή , κανείς δήμαρχος και κανένα κόμμα δεν θέλει να δώσει λογαριασμό για τίποτε. Όλοι είναι στρατηγοί της επιτυχίας, λες και η κρίση προέκυψε ξαφνικά.
Όλοι ξέρουν και πράττουν το σωστό, αλλά φταίνε οι άλλοι που δεν θέλουν να το αναγνωρίσουν. Όλοι κατέχουν τη μια αλήθεια και τη συνταγή επιτυχίας!
Οι κομματικές δημαγωγίες και οι παραταξιακές μυθολογίες, δημιούργησαν , το κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό έλλειμμα της συλλογικής ζωής, τις νοσηρές εστίες στη θεσμική και καθημερινή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει πολίτης που να μη κάνει τις παραδοχές αυτές.
Έχουν, όμως, και οι πολίτες τις ευθύνες τους γιατί αυτοί συντηρούν κι ανακυκλώνουν αυτό το ξέπνοο σκηνικό, με τις επιλογές σκοπιμότητας, ανάγκης, συνήθειας ή στείρας ταύτισης που κάνουν.
Ανατροπή λοιπόν κ. Χύτα ναι αλλά με ποιο περιεχόμενο;

ΑΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
§ Μέτωπο ενάντια στην αντίληψη και πρακτική ότι η Δημοτική Αρχή αποτελεί «ενός ανδρός (ή γυναικός) αρχή»,
§ Κατανομή ρόλων και αρμοδιοτήτων
§ Υπέρβαση της λογικής «δικός μας» και «δικός τους»
§ Ύπαρξη συγκεκριμένων ριζοσπαστικών στόχων στο επίκεντρο της αυτοδιοικητικής πολιτικής
§ Οριστική ρήξη με την αντίληψη του δήμου ως φορέα εξυπηρέτησης ρουσφετιών και πελατειακών σχέσεων.
§ Διαφάνεια στις οικονομικές λειτουργίες.(Σήμερα η διαχείριση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για έργα και προμήθειες αποφασίζεται από τη Δημαρχιακή Επιτροπή με συνοπτικές διαδικασίες)
§ Προώθηση ουσιαστικών συμμετοχικών διαδικασιών στην χάραξη των προτεραιοτήτων της δημοτικής πολιτικής, αλλά και στον έλεγχο της δημοτικής αρχής.
§ Προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων από συμφέροντα. (Έχουμε τέτοια προβλήματα)
§ Προώθηση κοινωνικής πολιτικής ενάντια σε κάθε μορφή αποκλεισμών. Επεξεργασία σχεδίου τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα το κοινωνικό όφελος
§ Διασύνδεση της δημοτικής αρχής με κάθε μορφής προοδευτικές και ριζοσπαστικές συλλογικότητες κοινωνικού, οικολογικού και πολιτιστικού χαρακτήρα.
§ Αγώνες για ένα διαφορετικό Δήμο που να συνδέονται με τους αγώνες για να αλλάξει η κατάσταση της δημόσιας παιδείας και της δημόσιας υγείας, με τους αγώνες για την κοινωνική ασφάλιση, με τους αγώνες ενάντια στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με τους αγώνες ενάντια στον ρατσισμό και στον πόλεμο.
§ Απόρριψη της λογικής της απλής διαχείρισης της εξουσίας
ΤΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ.........